ទារកកើតពីម្តាយដែលមានជំងឺទឹកនោមផ្អែម!

ទារកកើតពីម្តាយដែលមានជំងឺទឹកនោមផ្អែម!

ជំងឺទឹកនោមផ្អែមចំពោះស្រ្តីមានផ្ទៃពោះមានប្រហែល៣%ចំពោះស្រ្តីមានផ្ទៃពោះទាំង អស់។ ការតេសរកជំងឺទឹកនោមផ្អែមកំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះគឺចាប់ផ្តើមនៅពេលស្ត្រីមានគភ៌ចន្លោះពី២៤-២៨សប្តាហ៍។
ទារកកើតពីម្តាយដែលមានជំងឺទឹកនោមផ្អែម ដោយសារម្តាយមានកម្រិតជាតិស្ករក្នុងឈាម ខ្ពស់ជាងធម្មតាកំឡុងពេលមានគភ៌។

ស្ត្រីដែលប្រឈមមុខនឹងកើតជំងឺទឹកនោមផ្អែមពេលមានផ្ទៃពោះ៖
    - ប្រវត្តិគ្រួសារមានជំងឺទឹកនោមផ្អែម
    - ស្រ្តីធាត់
    - ស្រ្តីដែលមានផ្ទៃពោះនៅអាយុ៣៥ឆ្នាំឡើងទៅ

ក) ការធ្វើតេសរកជំងឺទឹកនោមផ្អែមចំពោះស្រ្តីមានផ្ទៃពោះ ៖
ការធ្វើតេសរកជំងឺទឹកនោមផ្អែមចំពោះស្រ្តីមានផ្ទៃពោះគឺពឹងផ្អែកលើលទ្ធផលជាតិស្ករដែលបូមពីសរសៃឈាមវ៉ែន ដែលមានកម្រិតជាតិស្ករ៖
- កម្រិតជាតិស្ករព្រហាមមុនអាហារ ស្មើឫលើសពី 92mg/dL
- កម្រិតជាតិស្ករមួយម៉ោង ក្រោយផឹកទឹកស្ករ75ក្រាម ស្មើ ឫលើសពី 180mg/dL
- កម្រិតជាតិស្ករពីរម៉ោង ក្រោយផឹកទឹកស្ករ75ក្រាម ស្មើ ឫលើសពី 153mg/dL

បញ្ជាក់៖ លទ្ធផលណាមួយក៏បាន ដែលបង្ហាញខាងលើ ចាត់ទុកថាមានទឹកនោមផ្អែម។
ម្តាយដែលជំងឺទឹកនោមផ្អែមមិនបានតាមដានផ្ទៃពោះបានល្អ ទារកអាចប្រឈមមុខនឹងការស្លាប់ក្នុងផ្ទៃ និងការមានភាពមិនធម្មតាក្នុងផ្ទៃម្តាយ។

ខ) ផលប៉ះពាល់ជំងឺទឹកនោមផ្អែម៖
   ១) ចំពោះម្តាយ
        - ក្រឡាភ្លើង
        - ទឹកភ្លោះច្រើន
        - ជំងឺខូចតំរងនោម
        - ជំងឺលើសឈាម
        - និងគ្រោះថ្នាក់ផ្សេងៗទៀត
   ២) ចំពោះគភ៌
        - ទារកមានទម្ងន់ច្រើនខុសធម្មតា រឺទារកមានគីឡូតិចជាងអាយុ
        - ទារកកើតមិនគ្រប់ខែ
        - ទារកខ្សោយក្នុងផ្ទៃ
        - ភាពមិនធម្មតាធ្ងន់ធ្ងរពីកំណើតទាក់ទងបេះដូងពីកំណើត ខួរក្បាល ប្រពន្ធ័រំលាយអាហារ និងសិរីរាង្គផ្សេងៗទៀត។

   ៣) ចំពោះទារកក្រោយសំរាល
        - កង្វះជាតិស្ករក្នុងឈាម(< 40mg/dl)ច្រើនកើតនៅ២ម៉ោងក្រោយកើត
        - កង្វះជាតិកាល់ស្យូមក្នុងឈាម
        - កង្វះជាតិម៉ាញ៉េស្យូមក្នុងឈាម
        - ទារកមានវិបត្តិផ្លូវដង្ហើម(4%)ដែលអាចបណ្តាលមកពី៖
          • សួតមិនទាន់ទុំ ដែលបណ្តាលមកពីកង្វះសារធាតុSurfactant នៅក្នុងថង់សួត។
          • វិបត្តិផ្លូវដង្ហើមរយះពេលខ្លី ដែលបណ្តាលមកពីសល់ទឹកក្នុងសួតក្រោយសម្រាលទាក់ទង នឹងការសម្រាលដោយការវះកាត់
          • ការរីកធំនៃសាច់ដុំបេះដូង

        - ទារកដែលធំលើសពី៤គីឡូអាចមានគ្រោះថ្នាក់ពេលសំរាលចំពោះទារកដូចជា បាក់ឆ្អឹងដៃ(ឆ្អឹងដងកាំបិត) មិនអាចកំរើកដៃបានដោយសារប៉ះពាល់សរសៃប្រសាទដៃ(Paralysie de plexus brachial )។

គ) ការផ្តាំផ្ញើរ៖
ស្រ្តីមានផ្ទៃពោះដែលមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមត្រូវការចាំបាច់មានការដានផ្ទៃពោះឲ្យបានទៀងទាត់ ជាមួយគ្រូពេទ្យច្រើនផ្នែកចូលរួមដូចជា ផ្នែកសម្ភព ផ្នែកទារក-កុមារ និងផ្នែកជំងឺទឹកនោមផ្អែម ដើម្បីទទួលការព្យាបាលឲ្យបានត្រឹមត្រូវនិងមានប្រសិទ្ធិភាព និងដើម្បីកាត់បន្ថយគ្រោះថ្នាក់មុនពេលសម្រាល ក្រោយពេលសម្រាល និងភាពមិនធម្មតាពីកំណើតរបស់ទារក។

អ្នកម្តាយគ្រប់រូបគួរតាមដានផ្ទៃពោះឲ្យបានត្រឹមត្រូវក្នុងកំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះជាមួយក្រុមគ្រូពេទ្យជំនាញនៃ ព្រោះជំងឺទឹកនោមផ្អែមនៅពេលមានផ្ទៃពោះអាចរកឃើញនៅពេលដែលគាត់មកពិនិត្យផ្ទៃពោះ និងសម្រាលនៅកន្លែងដែលមានសុវត្តិភាពដើម្បីកាត់បន្ថយផលវិបាកចំពោះម្តាយនិងទារក។

Credit: Calmette Hospital